ਗ਼ਜ਼ਲ
ਕੌਣ ਕਹਿੰਦਾ ਫੱਲ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਕਦੇ ਵੀ ਮਿਹਨਤਾਂ ਨੂੰ ,
ਹੌਸਲੇ ਅੱਗੇ ਤਾਂ ਝੁੱਕਦੇ ਵੇਖਿਆ ਹੈ ਪਰਬਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਪਾਲਿਆ ਹੁੰਦੈ ੳੁਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਹਿ ਅਨੇਕਾਂ ਦਿੱਕਤਾਂ ਨੂੰ ,
ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਂਭ ਲੲੀੲੇ ਰੋਲੀੲੇ ਨਾ ਇੱਜ਼ਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਨਾ ਕਰੇ ਮਿਹਨਤ ਕੋਈ ਪਰ ਕੋਸਦੇ ਨੇ ਕਿਸਮਤਾਂ ਨੂੰ ,
ਭਾਲਦੇ ਨੇ ਲੋਕ ਬਹੁਤੇ ਮੁਫਤ ਦੇ ਵਿਚ ਦਾਅਵਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਹੁਣ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਆਵੇ ਮੋਹ ਲਿਆ ੲੇਂ ਡਾਂਲਰਾਂ ਨੇ ,
ਮੈ ਅਜੇ ਤਕ ਸਾਂਭ ਬੈਠਾ ਹਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਸਭ ਖਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਕਦਰ ਨਾ ਪਾਈ ਕਦੀ ਮੈਂ ਜਦ ਸੀ ਹੁੰਦੇ ਕੋਲ ਮੇਰੇ ,
ਹੁਣ ਲਿਖਾਂ ਮੈਂ ਗੀਤ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ I
ਕੌਣ ਕਰਦੈ ਤਰਕ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਾਨਕ ਵਾਂਗਰਾਂ ,
ਹੁਣ ਸਾਧ ਪਾਖੰਡੀ ਬੜੇ ਭਾਉਦੇ ਪਏ ਨੇ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਕਰਦੀਆਂ ਹਰ ਕੰਮ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਜੋੜ੍ਹ ਕੇ ਹੁਣ ,
ਫੇਰ ਕਿਉਂ ਸਮਝੇ ਇਹ ਜਨਤਾਂ ਪੈਰ-ਜੁੱਤੀ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਯਾਦ ਕਰ ਬਹਿਰਾਂ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦੀਆਂ, ਮੈਂ ਲਿਖਾ ਜਜ਼ਬਾਤ ਦਿਲ ਦੇ ,
ਚਾਹਵਾ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ, ਅੱਖਰਾਂ ਤੇ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਹੋ ਗਈ “ਗਿੱਲਾ” ਹਵਾ ਜ਼ਹਿਰੀ ਤੇ ਫਸਲ਼ ਸਪਰੇਆਂ ਦੀ,
ਹੁਣ ਕਿਥੇ ਲੱਭਦਾ ਫਿਰੇ ਤੂੰ ਕੁਦਰਤੀ ਉਹ ਨਿਹਮਤਾਂ ਨੂੰ ।